Mijn ouders maakten vroeger foto’s. Ze hadden een zwarte doos met een kijkglaasje, daarin zat een grote paarse filmrol. Het boeide me toen al. Na een week kreeg je pas het resultaat…. spannend.

Mijn eerste toestel ( Practica LTL met schroeflenzen ) kreeg ik half jaren 70.

Aan zelf ontwikkelen heb ik even ”geroken”, echter het was niet mijn ding.

Mijn aandacht ging meer naar dingen vastleggen.

Door de jaren verandert je interesse, je ziet dat er andere mogelijkheden zijn met fotografie.

Met een toestel kun je ook emotie, beweging, actie, rust, humor enz …..vastleggen. 

Er zijn oneindige mogelijkheden met fotografie. Daar ben ik ontzettend nieuwsgierig naar. 

Vooral bij de komst van digitale fotografie is ”the sky the limit”, samen met fotobewerking.

De hedendaagse camera’s geven je zoveel ”gemak”. Je maakt sneller en meer foto’s, je ziet direct het resultaat.

Tijdens mijn werkzame leven kwam ik te weinig aan fotograferen toe.

Nu ik meer tijd heb, sloot ik me aan bij Optika.

Bij deze gezellige avonden doe je weer andere inzichten en inspiratie op. 

Natuurlijk heeft internet ook oneindig veel te bieden, behalve de gezelligheid van het samenzijn.

Fotograferen is voor mij in eerste instantie kijken en zien.

Samen met Optika hoop ik nog boeiendere, spannende, tot nadenken aanzettende foto’s te kunnen maken.